Podkomisarz Bolesław Respond nie ma żadnego miejsca pamięci. Miejsca, w którym byłoby zapisane jego imię i nazwisko oraz informacja, że był przedwojennym funkcjonariuszem Policji Państwowej. Miał to szczęście, że udało mu się przeżyć drugą wojnę światową, więc jego nazwiska nie znajdziemy w żadnym z miejsc upamiętniających tych policjantów, którzy zginęli. W tym sensie jest dla nas „trudnym bohaterem", w przeciwieństwie do innych, którzy zginęli w czasie służby lub oddali życie za ojczyznę, a ich ofiara sprawia, że są uznawani za „bohaterów oczywistych", nawet bez wgłębiania się w ich życiorys.
     Bolesław Respond 18 lat służył w Policji Państwowej, wojnę spędził w obozach jenieckich, a po wojnie jakoś ułożył sobie życie w komunistycznej Polsce mimo wieloletniej inwigilacji. Zmarł mając 84 lata, najprawdopodobniej w Lublinie, bo tam mieszkał i tam został pochowany. To, że nie zginął w czasie wojny, jak prawie połowa polskich policjantów, sprawiło, że „wymknął" się różnym opracowaniom historycznym. Wobec tego naszym zadaniem było nie tylko odtworzyć historię jego życia, ale także znaleźć argumenty, że dokonaliśmy dobrego wyboru decydując się na tę właśnie postać. Zdobyliśmy wiele informacji o jego życiu, ale mamy świadomość, że każda podjęta przez niego decyzja, była wynikiem wielu okoliczności, o których nigdy się nie dowiemy. Analizując kolejne dokumenty poznawaliśmy go coraz lepiej, a w czasie pisania biogramu wyłaniała się sylwetka policjanta, który mógłby być wzorem. Policjanta, którego postać warto przypomnieć.
     Pierwszym miejscem pamięci – takim oczywistym, jest grób podkomisarza Bolesława Responda na lubelskim cmentarzu. Ze znalezieniem miejsca, gdzie nasz bohater spoczywa mieliśmy trochę problemów. Nie udało się nam dotrzeć do jego rodziny. Jeden syn, walczący w czasie wojny we Francji (po ucieczce z obozu dla internowanych na Węgrzech) trafił do Szwajcarii i do Polski nigdy nie wrócił. Drugi przyjechał do Lubaczowa w latach 90-tych XX wieku, spotkał się z dr. Zbigniewem Kubrakiem i przekazał mu kilka zdjęć ojca. Niestety, ten kontakt się urwał. Dzisiaj raczej już obaj nie żyją (urodzili się w 1921 i 1923 roku), a próby szukania ich potomków byłyby zajęciem bardzo czasochłonnym. Informację o dacie śmierci Bolesława Responda otrzymaliśmy w Urzędzie Stanu Cywilnego w Lublinie. Nie było to łatwe. Centrala przekazywała nas od jednego urzędnika do drugiego, od jednego kierownika do drugiego, aż w końcu ktoś uwierzył w nasze zapewnienia, że potrzebujemy tej wiadomości do celów konkursu. Wiedząc, kiedy zmarł nasz bohater rozpoczęliśmy kolejne poszukiwania – tym razem po lubelskich cmentarzach (internetowe bazy danych obejmują tylko jeden cmentarz w Lublinie). Mieliśmy do sprawdzenia pięć – grób Bolesława Responda znaleźliśmy na ostatnim, znajdującym się na ulicy Lipowej (już tracąc nadzieję, bo nie mieliśmy żadnej pewności, że jest pochowany w Lublinie). I teraz już mogliśmy pojechać do Lublina. Na cmentarzu przeżyliśmy zaskoczenie, bo okazało się, że Bolesław Respond spoczywa w grobie, w którym jest pochowane jeszcze trzy inne osoby o różnych nazwiskach i jedna nosząca to samo nazwisko, Walentyna Respond (nigdzie w dokumentach nie natrafiliśmy na taką osobę). Grób jest bardzo skromny – kamienna płyta z krzyżem i czarną tablicą z informacjami o zmarłych.
     Przed wyjazdem z Lublina odwiedziliśmy jeszcze jedno miejsce związane z postacią Bolesława Responda. Miejsce, w którym zamieszkał po wojnie. To kamienica na ulicy Peowiaków 4 (w 1952 r. przemianowana na ulicę Wincentego Pstrowskiego, w 1991 r. powróciła do dawnej nazwy). Nazwa ulicy, na której mieszkał to też pewien symbol: pierwszą służbę ojczyźnie Bolesław Respond pełnił właśnie w Polskiej Organizacji Wojskowej.
     Za miejsce pamięci uznaliśmy też budynek przedwojennej Komendy Powiatowej Policji Państwowej w Lubaczowie. Budynek stoi nadal w reprezentacyjnej części lubaczowskiego Rynku, tuż obok Ratusza, jednak ślad żaden po jego przedwojennej funkcji nie został. Dziś są tam sklepy. O tym, że mieściła się w nim siedziba Policji powiedział nam dr Zbigniew Kubrak. Poszliśmy na Rynek, zrobiliśmy kilka zdjęć przylegającej do Ratusza kamienicy. Później, kiedy oglądaliśmy przedwojenne fotografie z uroczystości odbywających się w tym miejscu, doszliśmy do wniosku, że mimo upływu lat niewiele się zmieniło. Jedno ze zdjęć przedstawia komendanta Bolesława Responda w grupie policjantów na tle budynku.
     Ostatnie miejsce pamięci stworzyliśmy sami, uznając, że postać podkomisarza Bolesława Responda należy w pierwszej kolejności przypomnieć lubaczowskim policjantom. Szczególnie w roku obchodów 100-lecia Policji Państwowej. Postanowiliśmy to zrobić poprzez opracowanie albumu pamiątkowego przedstawiającego naszego bohatera. Album ten przekazaliśmy funkcjonariuszom z Komendy Powiatowej Policji w Lubaczowie. Można powiedzieć, że w ten symboliczny sposób Bolesław Respond wrócił do miejsca swojej ostatniej służby.